Ontstaan Palliatieve Zorg

In radiotherapie is men nogal terughoudend vanwege de verhoogde kans op groeistoornissen, infertiliteit en secundaire maligniteiten. Prognose → In de westerse wereld geneest ongeveer 70% van de kinderen. Soms zijn er echter wel restverschijnselen zoals groeistoornissen, infertilietie, psychologische stoornissen, neurologische stoornissen, cardiologische stoornissen of secundaire maligniteiten. De overwegingen die een rol spelen bij indicatie voor een palliatieve tumorgerichte behandeling zijn aspecten van het inschatten van de levensverwachting in relatie tot:- Locoregionale tumoruitbreiding:Hierbij spelen factoren als leeftijd, algemene conditie, het type tumor en zijn respons op verschillende behandelmogelijkheden, de aanwezigheid van paraneoplastische verschijnselen en co-morbiditeit ook een rol.- Locoregionaal recidief en/of hematogeen metastasen:Hierbij spelen factoren als de duur van het tumorvrije interval, de locoregionale tumorstatus op het moment van het vaststellen van een hematogene metastase en ten tijde van de primaire behandeling, solitaire of multipele metastasen of metastasering in vitale organen (long, lever, hersenen) een rol.- De toxiciteit van de behandeling:Dit zou moeten worden afgewogen in relatie tot patiëntfactoren zoals leeftijd en algemene conditie.

De andere patiënt wil juist betere kwaliteit van leven, ook als dit ten koste is van de levensduur.- De te verwachten respons op systeemtherapiePatiënten met hormoongevoelige tumoren kunnen vele jaren na vaststelling van de eerste metastase nog in leven zijn. begeleidingsmethodieken palliatieve zorg.- De consequenties wanneer de behandeling achterwege zou blijven. Sommige tumorrecidieven zijn niet meer curabel en dan is het soms beter om niet te behandelen

Het niet behandelen van de uremie als gevolg van de obstructie van beide ureteren kan dan een betere oplossing zijn in plaats van het opheffen van de obstructie. RadiotherapieRadiotherapie blijkt een effectieve en kosteneffectieve behandeling te zijn voor veel problemen, maar niet voor een obstructie in de treactus digestivus. Meestal wordt radiotherapie poliklinisch uitgevoerd.

Ook blijken klachten goed te verbeteren met behulp van radiotherapie bij dyspnoe door obstructie van de luchtweg. ChirurgieChirurgie wordt gebruikt bij een obstructie in het maagdarmkanaal of in de tractus urogenitalis, Ook kan chirurgie gebruikt worden om lange pijpbeenderen te verstevigen bij botafwijkingen. palliatieve zorg thuis. Ook wordt de palliatieve chirurgie toegepast bij het verwijderen van één of meer metastasen in de lever of long

Doelen palliatieve behandeling:Met behulp van palliatieve tumorgerichte behandeling worden klachten zoals pijn, bloedingen, dyspnoe en ulceratie door tumorgroei, behandeld. Dit is symptomatische behandeling. Tevens worden afwijkingen behandeld die ernstige klachten zouden kunnen veroorzaken (denk hierbij aan het voorkomen van pathologische fracturen). Dit is dus preventie van ongewenste symptomenEen derde doel van palliatieve behandeling is de kwaliteit van leven zo goed mogelijk te houden voor de patiënt en de tijd van leven zo lang mogelijk te verlengen.

Onderzoek Palliatieve Zorg

Het vierde doel is psychosociale steun voor patiënt en diens familie. De therapie is palliatief als er geen kans meer is op genezing. De therapie is dan gericht op het verlichten van klachten en/of op het verlengen van de tijd van leven - de vlinder palliatieve zorg. Palliatieve tumorgerichte behandeling is minder geprotocolleerd en meer afgestemd op de situatie van de individuele patiënt

De palliatieve zorg bestaat uit de communicatie tussen hulpverlener en patiënt over het oplossen van psychologische, sociale en geestelijke problemen en het bestaat uit de behandeling van pijn, misselijkheid en braken, jeuk, kortademigheid, vermagering etc. Wanneer laatst genoemde klachten behandeld worden, spreekt men van symptoombehandeling. Palliatieve zorg is ook gericht op familie, ouders, partner en kinderen.

De huisarts heeft een nauwe samenwerking met thuiszorgorganisaties. Hierin is de afgelopen jaren ook steeds meer mogelijk geworden. Denk aan de toepassing van continue subcutane infusie voor pijn- en symptoombehandeling in de thuissituatie. Echter is het niet mogelijk om 24 uur per dag thuiszorg te ontvangen, dus ook in de terminale fase speelt mantelzorg een grote rol.

Dit zijn zorginstellingen waar patiënten die thuis onvoldoende zorg kunnen krijgen, kunnen sterven - later begint vandaag: antwoorden over de laatste levensfase, palliatieve zorg en euthanasie. Er wordt hier niet alleen aandacht gegeven aan de lichamelijke zorg, maar ook aan psychosociale zorg en spirituele zorg. Sinds een paar jaar zijn er palliatieve adviesteams in het leven geroepen. Deze teams worden georganiseerd vanuit de Integrale Kankercentra

Vier Dimensies Palliatieve Zorg

Het gaat er bij palliatieve zorg om dat de symptomen bestreden worden en dus niet primair om tumorgerichte behandeling (palliatieve zorg aalst). Behandelingsprincipes in de palliatieve zorg zijn:- Goede communicatie tussen patiënt en arts is het belangrijkste:- Voldoende aandacht geven in de anamnese aan de (kleine) details, aangezien kleinere problemen samen voor grotere gevolgen kunnen zorgen en dan een negatieve invloed krijgen op de kwaliteit van leven- Zorg dat de patiënt voldoende ruimte krijgt om zorgen en angsten voor het nadere levenseinde te kunnen uiten- Gebruik open vragen in het begin van consultatie- Probeer ook psychosociale problematiek te herkennen, zodat hier adequaat op ingegaan kan worden

Iedere klacht dient ook vanuit de pathofysiologie verklaard te worden. Ook dient er geanticipeerd te worden op voorspelbare problemen. laatste fase palliatieve zorg. Denk hierbij aan de obstipatie die ontstaat door gebruik van opioïden wat weer voorkomen kan worden door uitgebreide laxatie. 80% van de kankerpatiënten krijgt een delier en ook hiervoor kunnen van te voren medicamenteuze maatregelen genomen worden, zodat een delier voorkomen kan worden

In de terminale fase is er een lange reeks symptomen die de kwaliteit van leven kunnen benadelen. wat palliatieve zorg. De belangrijkste zijn:Klachten van de mondholte Behandeling van symptomen:Zie vraag (9,10 en) 11Hoesttechtniek aanleren: ‘forced expiration’; vernevelen met NaCl oplossing of mycolytica, prednisolon, slow release morfine, codeineKlachten van de mondholteGoede mondhygiëne, letten op infecties

Behandeling met zalven, vermijd hete baden, knip nagels kort, gebruik zachte handdoek. SSRI’s,Verhelderend gesprek over de psychosociale aspecten van eten en drinken met patiënt en familie. Afwegen of rehydratie zin heeft (bij een patiënt zonder dorstprikkel bijna nooit zin): langzame uitdroging kan resulteren in milde dood, terwijl blijven toedienen van vocht kan leiden tot aspiratie en hartfalen.

Goede uitleg over de aandoening, tijd en aandacht. Ileus (belemmerde passage van de darm)Analgetica, spasmolytica, anti-emetica, anti-secretoire middelen. Goede uitleg over aandoening, eventueel slaapmedicatieAscitespunctie of diureticaLaat patiënt niet alleen, zorg voor rustige omgeving en laat een lamp aan; haloperidol, midazolam. Pleurapunctie bij vochtophoping, diuretica of inhalatietherapie, morfine (bij sommige gevallen corticosteroiden), bij acute verstikking is midazolam eerste keus. zakboek palliatieve zorg.- Integrale zorgEr moet ook aandacht geschonken worden aan de psychologische, sociale en spirituele behoeften van een patiënt.- Specifiek doelHet specifieke doel is verlichting van pijn, lijden en andere klachten van de patiënt

Palliatieve Zorg Vilvoorde

Het gaat erom dat de kwaliteit van leven zo hoog mogelijk gemaakt wordt en dat de laatste levensfase zo zinvol mogelijk is. Een palliatieve behandeling kan een onderdeel zijn van de palliatieve zorg. Echter moet duidelijk aan de patiënt verteld worden dat levensverlenging niet het doel is van palliatieve behandeling.- Attitude van aanvaardingEr moet acceptatie plaats vinden, dat de patiënt een ongeneeslijke aandoening heeft en dat diens leven op korte dan wel langere termijn ten einde loopt.

Sterven wordt gezien als een onderdeel van het leven - richtlijnen palliatieve zorg. Het aanvaarden betekent niet afwachten en passiviteit, want er wordt immers naar gestreefd om het laatste stukje leven zo aangenaam mogelijk te maken en tevens moet er een beter sterven voor de patiënt tot stand gebracht worden.- Betrokkenheid van patiënt en naaste(n)De familie wordt ook in de zorg betrokken

Pijn kan nociceptief (weefselpijn of somatische pijn) of neuropathisch (directe schade aan zenuw) zijn. Nociceptieve pijnDeze pijn ontstaat door druk, infiltratie of distorsie van de nociceptieve receptoren in de huid, weke delen of ingewanden. De patiënt geeft vaak doffe of zeurende pijn aan. Deze pijn reageert ook goed op conventionele analgetica.

Dit kan veroorzaakt worden door de tumor (door destructie of druk) of als gevolg van de tumorgerichte behandeling - algemene principes van palliatieve zorg. Hierbij moet je denken aan bijvoorbeeld een chirurgische beschadiging van zenuwen: de-afferentiatie pijn. Deze pijn wordt beschreven als moeilijk te verdragen, dof, brandend, elektrisch of scherp uitstralende pijn. Vaak is deze pijn ook steeds aanwezig

Pijn kan gemeten worden aan de hand van de numeric rating scale (NRS) door aan de patiënt te vragen wat voor cijfer (van 0-10) de patiënt geeft aan zijn pijn. Hierbij betekent 0 geen pijn. Ook kan de patiënt de pijn vaststellen aan de hand van een visueel analoge schaal (VAS).

Voorbeelden Palliatieve Zorg

Lachende en huilende kindergezichten als plaatjes worden gebruikt bij kinderen wanneer zij hun pijn moeten aangeven. thuisverpleging oosterzele. palliatieve zorg pijnbestrijding. Bij het “meten” van pijn dient rekening gehouden te worden met de verschillende culturen die in onze samenleving leven en ook met het feit dat angst voor pijn soms erger is dan de pijn zelf

Dit is om een continu effect te verkrijgen en de pijn ‘voor te blijven’. Analgetica zijn voor pijnbestrijding van nociceptieve pijn. Ze worden bij patiënten toegepast volgens de analgetische ladder van de WHO (zie volgende leervraag).- Co-medicatieDit zijn geneesmiddelen die het analgetische effect versterken, zonder dat ze zelf analgetisch zijn.

De analgetische ladder is een stappenplan van de WHO die toegepast wordt bij nociceptieve pijn bij kanker. Er wordt begonnen bij stap 1, en pas bij onvoldoende effect wordt een stap verder gezet. profiel palliatieve zorg verpleegkundige. Stap 1: geef paracetamol in een effectieve dosis of geef een NSAIDStap 2: voeg een zwak opioïd toe (bijvoorbeeld tramadol, codeïne, buprenorfine)Stap 3: het zwakke opioïd wordt vervangen door een sterk werkend opioïd (bijvoorbeeld morfine, fentanyl, methadon)Stap 4: doorverwijzen voor invasieve pijnbestrijding

Het eerstgenoemde middel tussen haakjes is het basismiddel waarmee gestart wordt - thuisverpleging oosterzele. Wanneer analgetica voorgeschreven worden, dient aan de patiënt uitgelegd te worden, dat de patiënt de medicatie regelmatig moet innemen om de pijn te bestrijden. Bij extra pijn kan eventueel extra medicatie ingenomen worden, dit noemt men doorbraakpijn-medicatie. BijwerkingenBijwerkingen van analgetica zijn obstipatie of misselijkheid en dit dient ook verteld te worden aan de patiënt

Thuisverpleging Palliatieve Zorg

Daarom wordt er ook wel overwogen om een beschermend middel toe te voegen (protonpompremmer, COX-2 NSAID).Voor bijwerkingen opioïde analgetica: zie de desbetreffende leervraag hieronder. DoseringDe dosering van perifeer werkende analgetica wordt bepaald door de lever- en nierfunctie van de patiënt. Er zijn maximale dagdoseringen - definitie van palliatieve zorg. Bij zwakke opioïden is er ook een maximale dagdosering, maar dit komt doordat een hogere dosis niet meer effect geeft

Als bij een bepaalde dosering de patiënt geen ongewenste bijwerkingen heeft, dan is het een goede dosering voor deze patiënt. TolerantieEen patiënt kan NIET verslaafd raken aan het gebruik van opioïden. Echter leidt het wel tot lichamelijke afhankelijkheid. Als de patiënt acuut staakt met het gebruik, zal het wel ontwenningsverschijnselen ervaren.

Co-analgetica zijn medicijnen die de werking van analgetica versterken. Onder deze groep vallen de tricyclische antidepressiva, anti-epileptica en anxiolytica (palliatieve zorg opleiding mbo). Voorbeelden van geneesmiddelen in deze groep zijn amitriptyline (bevordert de nachtrust), gabapentine, clonazepam, haloperidol (bij misselijkheid, hallucinaties of verwardheid), lorazepam (tegen angst), dexamethason (bij pijn door druk op zenuwweefsel), levomepromazine (bij combi van angst, onrust en pijn).- FysiotherapiePatiënten kunnen pijnverlichting krijgen door bijvoorbeeld ontspannende houdingstechnieken aan te leren

Hieraan zit ook een draagbaar apparaat met 2-200 Hz. De enige mogelijke bijwerking is huid irritatie. De drie-receptenregel bij het voorschrijven van opioïden is:voor het onderhoudvoor de ‘escape’ (in geval van doorbraakpijn)voor de bijwerkingenVoor de toediening wordt gekeken naar de toestand en voorkeur van de patiënt. Orale toediening maakt de patient minder afhankelijk van anderen.transmucosale toediening voor de behandeling van doorbraakbuikpijn met fentanyl.

Epidurale of intrathecale toediening wanneer er via andere wegen onvoldoende effect is. Bijwerkingen van opioïde analgetica dienen zorgvuldig met de patiënt doorgenomen te worden (palliatieve zorg mechelen). Hoe beter ze voorkomen of hanteerbaar gemaakt worden, hoe minder kans op problemen.-Obstipatie (vrijwel altijd, te behandelen met laxantia)-Sufheid (gedurende de eerste dagen, ook na dosisverhoging)-Misselijkheid en braken (gedurende de eerste dagen in 33% van de gevallen, ten dele te voorkomen door geleidelijk opbouwen van de dosis, te behandelen met anti-emetica)-Jeuk (vooral bij morfine, op te lossen door een ander middel te geven, te behandelen met anti-histaminica)-Verwardheid/ hallucineren (komt veel voor, vooral bij ouderen,op te lossen door een ander middel te geven, te behandelen met haloperidol)-Ademdepressie (overdoseringsverschijnsel)Een patiënt kan NIET verslaafd raken aan het gebruik van opioïden

Federatie Palliatieve Zorg

Dit is bij opiatengebruik niet het geval. Echter leidt het wel tot lichamelijke afhankelijkheid. Als de patiënt acuut staakt met het gebruik, zal het wel ontwenningsverschijnselen ervaren. Gewenning aan medicatie treedt wel op, maar niet in ernstige mate, dus hierover kan de patiënt ook gerustgesteld worden. Sinds 2005 is het in Nederland – in tegenstelling tot sommige andere Europese landen - niet toegestaan om deel te nemen aan het verkeer wanneer men sterke opioïden gebruikt.